Bouwdeelniveau als eigenschap van element-bouwdeel combinatie?

[AlexK.]

In de 1.5 versie van de NEN 2767-4-2 decompositie zit de eigenschap "Bouwdeelniveau" om de relevantie van een bouwdeel aan te geven binnen een decompositie. Zover ik begrepen heb is dit een erfenis uit het verleden. Het "bouwdeelniveau" bepaalde schijnbaar of de gevonden conditiescore van een gebrek met een punt verhoogd danwel verlaagd moest worden.

Nu valt het mij op dat het "bouwdeelniveau" niet gebaseerd is op de naam van het bouwdeel maar op de combinatie van bouwdeel en element. Waar nu dus het risico zit is dat als je afwijkt van de voor gedefinieerde combinaties van element en bouwdeel dat het bouwdeel niveau dan dus niet meer bekend is.

Bovenstaand is nog relevant omdat er opdrachtgevers zijn die waarde hechten aan het "bouwdeelniveau". bijvoorbeeld dat bouwdelen met een hoog bouwdeelniveau een lagere interventie waarden hebben voor het verhelpen van gebreken.

Voor een uniforme werkwijze zou het dus logischer zijn als "bouwdeelniveau" enkel gebaseerd wordt op het bouwdeel ipv de combinatie van die twee. Als je toch enkel op de combinatie van die twee wil beoordelen wat het "bouwdeelniveau" is dan is het niet in te regelen in de software die gebruikt wordt.

Als voorbeeld mast 1358 kan zowel Hoog,Gemiddeld als laag zijn. Afhankelijk van het element. De logica is niet altijd even duidelijk. Zou je nu een mast als bouwdeel kiezen voor een niet bestaande combinatie van bouwdeel en element is het dus niet duidelijk welk "bouwdeelniveau"je moet kiezen.

[[email protected]]

In uw post lees ik meerdere gespreksonderwerpen. Deze zijn:

1. Bouwdeelniveau als eigenschap en erfenis uit het verleden om de conditiescore aan te passen;
2. Bouwdeelniveau is niet gebaseerd op de naam van het bouwdeel, maar op de combinatie van bouwdeel en element;

Beantwoording:

1: Primair zijn de niveaus beheerobject, element en bouwdeel (aggregatieniveaus) bedoelt om een object (bijvoorbeeld een brug) steeds op te delen in kleinere eenheden zodat uiteindelijk een niveau wordt bereikt waarop geïnspecteerd kan worden (bijvoorbeeld pomp, sensor, ligger, damwand, deklaag open). Door het elementniveau tussen de brug (beheerobject) en de sensor (bouwdeel) kan de inspecteur in het veld gerichter inspecteren omdat deze de constructies en installaties op locatie af kan lopen. Deze verschillende aggregatieniveaus dragen tevens bij aan de mate waarin gebreken aan bouwdelen het functioneren van het beheerobject beïnvloeden. Bijvoorbeeld door een defecte sensor van het aandrijving en bewegingswerk wordt de brugbeweging gestopt i.v.m. veiligheid en dat beïnvloedt de topfunctie van het object. De aggregatieniveaus zijn tevens van toegevoegde waarde bij het aggregeren van conditiescores naar beheerobject of complexniveau.

Het klopt dat het bouwdeelniveau gebruikt kan worden om de relevantie van een bouwdeel binnen de decompositie aan te geven. Dat is echter niet het primaire doel. U doelt hierbij op de wegingsfactoren hoog, midden en laag. Wat dat betreft; dit is inderdaad iets uit het verleden want deze zijn nooit genormaliseerd. Voor de berekening van de conditiescores wordt de vervangingswaarde gebruik, zie bijlage B in de norm.

Opdrachtgevers zijn vrij in het gebruik van wegingsfactoren om de interventieniveaus aan te geven, dit is namelijk iets dat na de conditiemeting wordt gedaan. NEN 2767-1 is een methode om de technische staat van bouwdelen op objectieve wijze te bepalen en eenduidig vast te leggen en stopt wanneer deze gegevens inzichtelijk zijn gemaakt. Uw interventiewaarden zijn een vervolg op NEN 2767, maar maken daar geen onderdeel van uit. Deze kunnen namelijk per opdrachtgever en zelfs per object anders zijn.

2: Deze begrijp ik niet helemaal. Doelt u hier op bouwdelen zoals Toegangscontrole-installatie, Algemeen, Vissluis, Algemeen en Wegkantsysteem (WKS), Algemeen?

[AlexK.]

1: Primair zijn de niveaus beheerobject, element en bouwdeel (aggregatieniveaus) bedoelt om een object (bijvoorbeeld een brug) steeds op te delen in kleinere eenheden zodat uiteindelijk een niveau wordt bereikt waarop geïnspecteerd kan worden (bijvoorbeeld pomp, sensor, ligger, damwand, deklaag open). Door het elementniveau tussen de brug (beheerobject) en de sensor (bouwdeel) kan de inspecteur in het veld gerichter inspecteren omdat deze de constructies en installaties op locatie af kan lopen. Deze verschillende aggregatieniveaus dragen tevens bij aan de mate waarin gebreken aan bouwdelen het functioneren van het beheerobject beïnvloeden. Bijvoorbeeld door een defecte sensor van het aandrijving en bewegingswerk wordt de brugbeweging gestopt i.v.m. veiligheid en dat beïnvloedt de topfunctie van het object. De aggregatieniveaus zijn tevens van toegevoegde waarde bij het aggregeren van conditiescores naar beheerobject of complexniveau.

Het gaat niet om de verschillende niveau's binnen de decompositie (dat is mij volledig duidelijk) maar juist om het niveau wat een specifiek bouwdeel kan hebben. Het bouwdeel niveau "hoog, midden en laag" dit geeft kennelijke een differentiatie aan hoe belangrijk een bouwdeel is ten opzichte van andere bouwdelen.

Het klopt dat het bouwdeelniveau gebruikt kan worden om de relevantie van een bouwdeel binnen de decompositie aan te geven. Dat is echter niet het primaire doel. U doelt hierbij op de wegingsfactoren hoog, midden en laag. Wat dat betreft; dit is inderdaad iets uit het verleden want deze zijn nooit genormaliseerd. Voor de berekening van de conditiescores wordt de vervangingswaarde gebruik, zie bijlage B in de norm.

Opdrachtgevers zijn vrij in het gebruik van wegingsfactoren om de interventieniveaus aan te geven, dit is namelijk iets dat na de conditiemeting wordt gedaan. NEN 2767-1 is een methode om de technische staat van bouwdelen op objectieve wijze te bepalen en eenduidig vast te leggen en stopt wanneer deze gegevens inzichtelijk zijn gemaakt. Uw interventiewaarden zijn een vervolg op NEN 2767, maar maken daar geen onderdeel van uit. Deze kunnen namelijk per opdrachtgever en zelfs per object anders zijn.

De interventieniveau's liggen inderdaad buiten de 2767 dat is mij duidelijk, het diende enkel als een voorbeeld.

2: Deze begrijp ik niet helemaal. Doelt u hier op bouwdelen zoals Toegangscontrole-installatie, Algemeen, Vissluis, Algemeen en Wegkantsysteem (WKS), Algemeen?

Het valt mij op dat het niveau van het bouwdeel (hoog midden en laag) niet is ingegeven enkel op basis van het Bouwdeel maar op basis van de combinatie Element Bouwdeel. Het komt dus voor dat een bouwdeel zowel hoog als midden kan zijn enkel om er een ander element boven zit. Omdat binnen de NEN 2767-4-2 geen strikte relaties zijn (je mag vrij shoppen in de lijst met bouwdelen en elementen) kan je combinaties maken die geen gedefinieerd bouwdeelniveau hebben.

Hierom zou ik het dus logisch vinden om bouwdeelniveau (hoog, midden en laag) enkel te baseren op het bouwdeel. Echter begrijp ik nu dat deze eigenschap van een bouwdeel nooit genormaliseerd is en we dus eigenlijk de opdrachtgever moeten benaderen of hij van deze niet genormaliseerde eigenschappen wil gebruiken in een contract. Met als mogelijk gevolg dat er dus discussie ontstaat over de invulling van het bouwdeelniveau met hoog midden en laag.

[[email protected]]

Het benaderen van jullie opdrachtgever om het toepassen van niet geformaliseerde weegfactoren (zo heten deze) lijkt me heel verstandig. Je kunt deze gebruiken ter inspiratie, maar stel deze vast per object want ook tussen objecten kan variatie zitten. Beter pas je hier de FMECA systematiek op toe, want daar heb je straks veel meer aan. Dat moet je wel lukken gezien je achtergrond .

Is je vraag zo voldoende beantwoord?